| [16 March 2005] Kapit lang...
|
Kung di ko pa toh sinabi sa kaibigan ko, I would not have remembered one of the most important things I have learned in Days...
KAPIT LANG.
It has been weeks, or maybe even more than a month, since I prayed sincerely. Shempre, sincere rin naman ako tuwing nagdadasal ako before and after meals. I am thankful for the food I eat. Other than that, hindi naman nawawala... before exams. Oo, sincere din ako, sa paghihingi kay Lord ng guidance at ipadala Niya sana sa akin ang Holy Spirit para ipaalala sa'kin yung mga naaral ko, kahit konti lang. Pero narealize ko, ang tagal ko nang hindi kinakausap ng masinsinan si Lord. Hindi ko na Siya nakekwentuhan. I still say my Thank Yous, my Sorrys. I lift to Him my praises and my requests. Pero iba pa din, yung tipong wala lang, gusto mo lang magbuhos sa Kanya. Hindi ko na nagagawa yun. Mashado akong naging busy.
And I guess that's it. I was too busy worrying about lots of stuff. Ang dami kong inaalala. I'm almost on the verge of giving up. Kaya ko pa ba? May pagka-optimistic lang ako, pero minsan, di ko na nga lang talaga alam. Feeling ko sobrang nagdedeteriorate na ang kakayahan ko. I get dumber and dumber each day... dahil nagkakamatayan na ang brain cells ko... dahil hindi ako nakakatulog ng maayos.
At narealize ko... na kailangan kong kayanin. At kailangan ko lang kumapit. Huwag bibitaw. Siguro, sa mga panahong nahirapan ako, bumitaw na pala ako sa Kanya. Kaya ako naligaw, nawala.
Absorbing that 2-word sentence made me feel that I can make it.
And I also remembered another important thing that Days has taught me...
TANGGAP LANG NG TANGGAP.
Sabi nga nila, hindi ka bibigyan ng pagsubok ni Lord na alam Niyang di mo kaya. At kung sakaling di mo na nga mapasan, bubuhatin ka Niya, o aakuin Niya yung krus na bitbit mo. O kaya naman, gusto Niya na may matutunan ka sa pagsubok na ibinigay Niya para sa iyo.
So, I think it's time that I stop complaining. I wanted this. And I guess Kuya Jess would not have given me the idea of getting into these things (PH, Chorale, SC) if He knew that I could not do it.
Kaya, Kuya... sorry po at bumitaw ako.
Plugs: Tal, Francine.
Former made me come to this realization. Latter assured me that it's okay to go downhill.
Thanks. Love yah. We can go through this, aryt?
|
